Stamboom
Dit is niet zomaar een nieuwe Top 5.000. Het is de laatste in een reeks van 160 Trends Top Edities voor een bijzondere man, zonder wie ik nu niet deze woorden zou weven. Zonder wie de meeste van mijn collega’s elkaar waarschijnlijk niet eens zouden kennen. Voor mij staat die persoon symbool voor hoe ondernemers zowel een persoonlijke als professionele stamboom nalaten. Want wie had ooit gedacht tot wat het gedurfde idee voor een lijstje van de 1.000 grootste bedrijven in Trends Magazine zou leiden.
Een idee werd concreet en groeide uit tot een mastodont van een referentie: Trends Top. Er kwam een joint-venture met Roularta, we ontwikkelden tal van afgeleide producten, sloten partnerships en fusioneerden tot Trends Business Information. Onderweg leerden collega’s elkaar kennen en ontstonden hechte vriendschapsbanden. Een warm familiaal gevoel rond die corebusiness van bedrijven, cijfers en inzichten. Met in het hart van dat initiële concept een zekere Tony Coenjaerts. Toen ik in 1996 met een volle bos donkere haren voor Trends Top aan de slag ging, was hij al bijna 20 jaar een wandelende bedrijvengids. Na de eerste handdruk volgde de kennismaking en – die woorden vergeet ik nooit – “Eerst een koffietje”.
Doorheen de evolutie van print, schijfjes en online was die menselijke connectie de rode draad bij het verbinden van cijfers en letters in een Topteam. Naast de klassieke Bijbel van het Belgische Bedrijfsleven rolden diverse sectorspecials uit de drukpersen, kwam er een cd-rom met 100.000 bedrijven tussenfietsen en ontpopte de Trends Top Website met 1,5 miljoen ondernemingen zich tot een uniek werkinstrument en communicatieplatform. Hoe exponentieel kan een bescheiden idee groeien? Ontelbare regionale en sectorklassementen voor eigen en bevriende media. Onnavolgbare persberichten en soms gedurfde lijstjes waarmee we zowel trots het nieuws haalden als boze telefoontjes kregen. En niet te vergeten: de Trends Gazellen, waarvan er de voorbije 25 jaar een slordige 50.000 langs zijn loop huppelden.
Tony bleef een belangrijke schakel in onze goed gesmeerde ketting, ook na zijn pensioen. Spelen met cijfers, bedrijven fileren als passie die moeilijk opzij te schuiven was. Gelukkig voor ons. Analyseren en op een sappige manier schrijven over droge materie. Na verloop van tijd noemden we hem de vleesgeworden balans. Ondertussen beschouw ik Tony als de filet pur in het vakgebied, inclusief de lekkerste béarnaise die hij over zijn klassieke bijdrage ‘In de Marge van de Top’ goot. In dit nummer vindt u zijn laatste Marge, nog net zo scherp als de eerste analyse in 1978. Het worden stevige schoenen om te vullen. We overwegen meerdere paren. Merci Tony!
(Tommy Browaeys - Publisher)